In Parijs wordt een leraar onthoofd door een extremistische moslim onder het aanroepen van de Allerhoogste. In Nice gaat een collega van deze extremist (de eerste is door de politie vakkundig uit de weg geruimd) een kathedraal binnen en doodt daar twee toevallig aanwezige vrouwen en de koster van de kerk. Alweer onder luid Allahu Akbar geroep.
Een golf van afschuw trekt door de wereld, maar vooral door Europa. De Franse president gaat over tot sluiting van moskeeën. Alom wordt geroepen om drastische inperking van de vrijheden van moslims. Geert Wilders springt er uiteraard weer bovenop met varianten op zijn ‘minder, minder’-uitspraak. Minder moslims in dit geval.
In datzelfde Europa waart een minuscuul klein virusje rond, dat de wereld op zijn grondvesten doet schudden. We kunnen geen tv of radioprogramma aanzetten, geen krant openslaan, of Corona staart ons grijnzend tegemoet met zijn stekelig gekroonde hoofd. Feiten en meningen over dit nare en ook behoorlijk dodelijke virus worden de godganse dag over ons uitgestort.
Veel van die feiten en meningen hebben een wetenschappelijke basis. En zoals altijd: in de wetenschap is er volop discussie over de beste aanpak, de beste remedie tegen deze ziekte. De beperkingen die ons worden opgelegd zijn zo heftig en met zulke grote gevolgen voor onze economie, dat we hunkeren naar een vaccin of naar een geneesmiddel. Hoe eerder hoe beter. We willen weer naar het café, uit eten. Maar het allerbelangrijkst is: de wintersport dreigt ons door de neus geboord te worden.
Wat is de overeenkomst tussen moslimextremisme en Corona.
De aantasting van onze vrijheden! We willen vrij van angst kunnen leven. Vrij van angst om ziek te worden of erger, te overlijden door een gemeen virusje. Vrij van angst om vermoord te worden door één of andere godsdienstfanaat die beledigd is omdat zijn profeet wordt beledigd. Die denkt dat hij het recht in eigen hand kan nemen en die kaffers met eigen handen om kan leggen.
Extremisten die geloven dat het virus niet meer is dan een griepje en dat je daarvoor niet de hele samenleving plat moet leggen. Extremisten die worden aangemoedigd door wereldleiders als Donald Trump die toch heeft laten zien dat je zelfs als 74-jarige dit griepje gemakkelijk te boven komt. Extremisten die hun geloof boven alle wetten plaatsen. Extremisten die worden aangemoedigd door wereldleiders als de Turkse president Erdogan.
Maar wat stellen wij, weldenkende mensen, tegenover deze aantasting van onze vrijheden? Wat doen wij om onze vrijheden terug te krijgen?
We willen de vrijheden van anderen inperken. De anti-virus-wappies moet verboden worden onzin over dit virus uit te kramen en zo het gevaar voor de volksgezondheid verder laten oplopen. Brandhaarden van mosilim-extremisme moeten worden verboden en gesloten, roepen we om het hardst. Onder het motto: wat we niet zien of horen, is er niet!
Deze aanpak is naar een vogel vernoemd.
Ik denk dan ook dat we die weg niet op moeten. Hoe moeilijk ook, we moeten met godsdienstwaanzinnigen en anti-virus-wappies in gesprek blijven. Door hun recht op vrije meningsuiting te beperken omdat we hun meningen eng of abject vinden, geven we die groeperingen alleen maar meer reden om hun in onze ogen krankzinnige ideeën verder vorm te geven en uit te dragen.
En ik weet ook wel dat feiten er tegenwoordig steeds minder toe doen, vooral bij die extreme groeperingen. Maar dat ontslaat ons er niet van het toch telkens weer te blijven proberen. We moeten onze tegenstanders serieus blijven nemen. En dan helpt het niet om één van onze meest fundamentele vrijheden, namelijk de vrijheid van meningsuiting, voor anderen te beperken omdat zij onze vrijheid van meningsuiting aantasten.
